In gesprek met Jesse Morsberger: “Ik benader kwetsbaarheid met games en humor”
Onlangs spraken we Jesse Morsberger over zijn intrigerende solo show ‘Crossplay’, dat het snijvlak tussen gaming en kunst verkent. Als kunstenaar heeft Morsberger een unieke benadering ontwikkeld waarbij hij digitale avonturen op doek combineert met echte levenservaringen, resulterend in schilderijen die persoonlijk en universeel resoneren. Van zijn recente verhuizing naar New York tot de rol van humor en de betekenis van “Crossplay” binnen zijn artistieke oeuvre, Morsberger biedt ons in dit gesprek een fascinerende inkijk in zijn creatieve wereld. “Ik misleid de kijker als het ware. Ik trek ze aan met een kleurrijk en grappig schilderij, terwijl de ware inhoud van het werk binnendringt.”
Read the interview in English here
Hi Jesse, hoe gaat het met je? En waar ben je tegenwoordig mee bezig?
“‘Het gaat goed! Ik ben net met mijn vrouw vanuit Los Angeles terug naar New York verhuisd, waar ik vandaan kom. We zijn aan het settelen en het appartement aan het uitpakken. Ik heb een nieuwe studio opgezet en het voelt geweldig om na een korte pauze vanwege de verhuizing weer te gaan schilderen.”
Jouw werk verkent het snijvlak tussen gaming en kunst. Wat trok je aan in dit concept, en hoe zie je een wisselwerking tussen deze twee werelden in jouw werk?
“Ik denk dat bij schilderen iets heel belangrijks is om een manier te vinden om verf op het doek te krijgen, op een manier die natuurlijk aanvoelt. Ik heb lang rondgestruind in verschillende onderwerpen, probeerde iets te vinden dat serieus aanvoelde. Toen ik begon met het schilderen van video games, merkte ik dat het makkelijker was om gewoon aan het schilderen te gaan, dus ben ik erbij gebleven. Ik denk dat er veel parallellen zijn tussen sommige verhalen die je in videospellen ziet en veel van de klassieke verhalen die je ziet afgebeeld in de geschiedenis van de schilderkunst en folklore. Op dit moment ben ik echt geïnteresseerd in het verkennen van die verbinding.”
Jouw schilderijen tonen vechtscènes en videogamepersonages die omgaan met persoonlijke worstelingen. Hoe benader je het proces om echte levenservaringen te combineren met digitale avonturen op doek?
“Ik heb gemerkt dat die echte levenservaringen op de een of andere manier vanzelf in het werk terechtkomen, of ik dat nu wil of niet. Ik geloof dat dit soort dingen volledig buiten de controle van de kunstenaar vallen. Daarom werken deze schilderijen van videospellen. Als ze alleen maar over gamen gaan en geen enkele vorm van persoonlijke en menselijke inhoud hebben, zouden ze niet erg interessant zijn of op kunnen tegen het werk waar ik echt bewondering voor heb. Zelfs als ik mezelf er niet in zou schilderen – wat ik in een paar werken in deze tentoonstelling wel heb gedaan – denk ik dat de manier waarop de verf is aangebracht een verhaal vertelt en een uniek perspectief deelt.”
Veel van jouw schilderijen worden beschreven als autobiografisch en bieden een kijkje in jouw eigen reis. Hoe vind je een balans tussen het delen van persoonlijke verhalen en het creëren van universele verhalen die resoneert met kijkers?
“Hoe persoonlijker je wordt met het werk, hoe waarschijnlijker het is dat je een groep mensen vindt die echt met je resoneren en begrijpen wat je probeert te bereiken. Ik probeer niet echt een universeel verhaal te creëren – ik probeer altijd zo kwetsbaar en specifiek mogelijk te blijven met het onderwerp dat ik kies om af te beelden. Die kwetsbaarheid kan op verschillende manieren benaderd worden, maar op dit moment vind ik het leuk om het te schilderen in de vorm van iets heel nerdy, zoals een videospel.”
Kun je het belang van humor in jouw werk uitleggen, met name in de context van het adresseren van thema’s zoals verlies, liefde en verandering?
“Al mijn favoriete liedjes hebben opbeurende muzikale tracks met echt sombere teksten. Dit zijn de soorten liedjes die je echt meeslepen en resoneren met je op een onderbewust niveau. Ik denk dat dit ook een zeer effectief hulpmiddel kan zijn in beeldende kunst. Om de kijker als het ware te misleiden. Ik trek ze aan met een kleurrijk en grappig schilderij, terwijl de ware inhoud van het werk binnendringt. Veel van mijn schilderijen gaan over zwaardere thema’s binnen de gaming scene.”
Het middelpunt van jouw tentoonstelling toont een gevechtsscène uit een videogame waarin je jezelf omringd vindt door personages uit diverse gamewerelden. Kun je de inspiratie achter dit specifieke stuk en de betekenis ervan binnen het bredere verhaal van “Crossplay” delen?
In videospelterminologie verwijst “crossplay” naar de mogelijkheid van mensen op verschillende platforms om samen gameplay te spelen – een persoon die een Playstation gebruikt kan communiceren met een persoon die een Xbox gebruikt. In het geval van dit schilderij, wanneer ik de term gebruik, bedoel ik niet alleen de praktische definitie – communicatie tussen apparaten en gamewerelden – maar ik verwijs ook naar een soort crossplay die plaatsvindt tussen de fysieke speler en het digitale platform. Dat is wat er in dit schilderij gebeurt. Ikzelf en deze personages uit verschillende universums worden getoond die dezelfde ruimte bewonen en deelnemen aan een eindeloze strijd.”
Crossplay is te zien van 17 mei t/m 30 juni bij COVA Art Gallery. Open elke vrijdag t/m zondag tussen 12:00 en 17:00 uur.